Δημήτρης Λάμπος
«Μη σε φοβίσει η αγέλη»
Συμμετέχουν: Στάθης Δρογώσης / Μανώλης Φάμελλος/
Jessica Kilroy / Δημήτρης Παναγόπουλος / Βαγγέλης Μαρκαντώνης
Ο Δημήτρης Λάμπος γεννήθηκε στο Βερολίνο, μεγάλωσε σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα κι έζησε κάποια χρόνια στην Αγγλία σπουδάζοντας Διεθνή Οικονομικά, εκδίδοντας το λογοτεχνικό περιοδικό «O Καθρέφτης» και παίζοντας πολλή μουσική. Γυρνώντας στην Ελλάδα εκδίδει το πρώτο του βιβλίο «Η ιστορία ενός μισάνθρωπου» ενώ τώρα κυκλοφορεί από τη Lyra το πρώτο του cd «Μη σε φοβίσει η αγέλη» στο οποίο υπογράφει ο ίδιος τους στίχους και τη μουσική.
Στη δημιουργία αυτού του δίσκου, ο νέος τραγουδοποιός συνεργάστηκε με τον Στάθη Δρογώση που είχε την επιμέλεια παραγωγής και έκανε την ενορχήστρωση. Ερμηνεύει επίσης μαζί με τον Δημήτρη Λάμπο το τραγούδι «Ονειρολόγιο»
Στο άλμπουμ συμμετέχουν ακόμη ο Μανώλης Φάμελλος, η Jessica Kilroy, ο Δημήτρης Παναγόπουλος, ο Βαγγέλης Μαρκαντώνης, η Stefanie Voisin και οι Love Choir καθώς και μία ομάδα καταπληκτικών μουσικών: Πάνος Τόλιος, Φώτης Σιώτας, Μύρωνας Στρατής, Γιώργος Χαρατζόγλου, Γιάννης Πλαγιαννάκος, Γιάννης Καραγιαννάκης και Ανδρέας Βαϊτούδης στην ηχοληψία και τη μίξη. Το άλμπουμ κλείνει με τη διασκευή στο τραγούδι του David Gray "Birds without wings" σε απόδοση στα ελληνικά του Δημήτρη Λάμπου.
Με μια πληθώρα μουσικών επιρροών που έχουν ως κέντρο τους τη folk rock και με πολλές μουσικές εκπλήξεις, τα τραγούδια του πρώτου δίσκου του Δημήτρη Λάμπου τονίζουν τον κοινωνικό ρόλο του τραγουδιού εκφέροντας λόγο και άποψη.
Τα τραγούδια δεν μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο.
Μπορούν όμως να μας θυμίζουν ότι ο κόσμος μπορεί να αλλάξει.
Για περισσότερες πληροφορίες: www.myspace.com/dimitrislampos,
***
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ
*
Κυκλοφορεί από τη ΛΥΡΑ. Θα το βρείτε στα Δισκοπωλεία
*
*
Η ΑΥΓΗ
22 ΓΡΑΜΜΑΤΑ & ΤΕΧΝΕΣ 23
ΜΟΥΣΙΚΗ
Δημήτρης Λάμπος: «Η σημαντικότερη επιρροή μου είναι οι συνθήκες της ζωής μας...»
Συνέντευξη στον Θάνο Μαντζάνα.
***
«Αυτή η τελευταία επίθεση του καπιταλισμού απέναντι στην ανθρωπότητα μέσω της τεχνητής κρίσης που έχει ως κύριο στόχο την υπερσυσώρρευση του πλούτου σε όλο και λιγότερα χέρια δεν αφήνει περιθώρια για υπεκφυγές σε κανέναν και νομίζω ότι αν αυτή τη φορά δεν υποκύψουμε και δεν παρασυρθούμε και «φοβηθούμε την αγέλη» ίσως και να σημάνει το κύκνειο άσμα της».***
Είναι μία από τις ελάχιστες φορές που θα δηλώσουμε χωρίς περιστροφές ότι αιτία της σημερινής συνέντευξης δεν είναι η μόνιμη προσπάθεια μας να παρουσιάζουμε μέσα από τον περιορισμένο χώρο αυτού του εβδομαδιαίου δισέλιδου όσο το δυνατόν περισσότερες από τις αξιόλογες δουλειές και προσπάθειες στον χώρο της σημερινής ελληνικής μουσικής αλλά ένας και μοναδικός και απόλυτα προσωπικός λόγος:
Το ότι όχι απλά θεωρούμε τον πρώτο δίσκο του Δημήτρη Λάμπου «Μη Σε Φοβίσει Η Αγέλη» ένα από τα καλύτερα ντεμπούτα όχι μόνον του 2010 μα και των τελευταίων ετών αλλά και πιστεύουμε ακράδαντα ότι με αυτόν μας αποκαλύπτεται ένας δημιουργός που δεν «υπόσχεται» - όπως είθισται να λέμε σε ανάλογες περιπτώσεις...- αλλά είναι δεδομένο ότι στο μέλλον έχει να πει πολλά περισσότερα από τα ήδη πολλά που μας είπε όταν μας συστήθηκε και γι’ αυτό και θα μας απασχολήσει εξίσου πολύ, με την πλέον θετική έννοια της λέξης φυσικά.
Στο album αυτό ο πολύ νεαρός ακόμα τραγουδοποιός (ο οποίος γεννήθηκε στο Βερολίνο, μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα και σπούδασε διεθνή οικονομία στο Λονδίνο όπου και ασχολήθηκε ενεργά με τη μουσική για πρώτη φορά) όχι μόνο παρουσιάζει μια ήδη ολοκληρωμένη άποψη για μιαν αποτελεσματική «μεταφορά» στα καθ’ ημάς δεδομένα και ιδιαίτερα στις δύσκολες απαιτήσεις της ελληνικής γλώσσας του αγγλοσαξονικού folk rock και rock ήχου αλλά και τη συνδυάζει με στίχους μεστούς, καταλυτικά επίκαιρους και προπαντός ουσιώδεις σε μια σειρά από τραγούδια που είναι τόσο καλά όσο και απολαυστικά στην ακρόαση. Την ερμηνεία τους αναλαμβάνουν και αρκετοί - και εκλεκτοί - άλλοι πλην του ιδίου, τον δίσκο αληθινά στολίζουν με τις φωνές τους οι Στάθης Δρογώσης, Μανώλης Φάμελλος, Δημήτρης Παναγόπουλος, Βαγγέλης Μαρκαντώνης και η νεαρή Αμερικανίδα τραγουδοποιός Jessica Kilroy.
Η τελευταία μα όχι και έσχατη ευχάριστη έκπληξη μας ήταν όταν στη συζήτηση μας μαζί του βρεθήκαμε μπροστά σε έναν νέο άνθρωπο που πραγματικά είναι αντάξιος του έργου του - κάτι που κάθε άλλο είναι πάντα δεδομένο, αξίζει να το υπογραμμίσουμε…-, σεμνό και πλούσιο σε ήθος αλλά και σε προβληματισμούς και ανησυχίες επί πάρα πολλών σημαντικών θεμάτων και, όπως θα διαπιστώσετε και εσείς από τον κυριολεκτικά χειμαρρώδη λόγο του, με ζέουσα διάθεση να μοιραστεί πάρα πολλές, όσες περισσότερες από αυτές τις σκέψεις και τις αγωνίες του μπορεί, με τους άλλους μετασχηματίζοντας τις σε όμορφα μα και απόλυτα αληθινά νοήματα και εικόνες μέσα από τη δουλειά του. Πολύ απλά λοιπόν αυτή τη φορά χαιρετίζουμε όχι απλά την άφιξη μιας σημαντικής νέας παρουσίας στο σύγχρονο ελληνικό μουσικό γίγνεσθαι αλλά και κάποιον που σίγουρα «ήρθε για να μείνει» και πιθανότατα για πάρα πολύ καιρό...
***
* Το πρώτο σου βιβλίο εκδόθηκε πριν κυκλοφορήσει ο πρώτος σου δίσκος, να συμπεράνω λοιπόν ότι η συγγραφή, η λογοτεχνία, σε ενδιαφέρει τουλάχιστον όσο και η τραγουδοποιία; Περισσότερο όμως ακόμα με ενδιαφέρει το γεγονός ότι αποκόμισα την εντύπωση πως επενδύεις περισσότερα στους στίχους σου και έχουν περισσότερο «ειδικό βάρος» μέσα στα τραγούδια σου από όσο ισχύει αυτό για την πλειοψηφία των Ελλήνων τραγουδοποιών, με άλλα λόγια προσπαθείς να πεις με αυτούς πιο πολλά από όσα συνήθως λέγονται σε ένα τραγούδι. Είναι σωστή αυτή η διαπίστωση μου ή όχι;
Ξεκίνησα σε μικρή ηλικία γράφοντας πρώτα ποίηση και τραγούδια και στη συνέχεια και πεζά. Το πρώτο μου δημιούργημα άλλωστε ήταν το λογοτεχνικό περιοδικό «O Καθρέφτης»...., Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στην εφημερίδα ΑΥΓΗ:
***
Δημήτρης Λάμπος
συνέντευξη στην Ελένη Ράγκα
για το "Μουσικόραμα"
31 Οκτωβρίου 2010
Ο Δημήτρης Λάμπος, μετά το βιβλίο του «Η Ιστορία ενός ‘Μισάνθρωπου’», μας παρουσιάζει το πρώτο του cd, «Μη σε φοβίσει η αγέλη» από τη LYRA. Με ένα μεταπτυχιακό στα Διεθνή Οικονομικά, που ξεπροβάλλει στις απαντήσεις του, με έμφυτη αισιοδοξία για το μέλλον και με έντονη κοινωνικοπολιτική διάθεση, απάντησε στις ερωτήσεις μας…
.
Ελένη: Παρουσιάζεσαι για πρώτη φορά στη δισκογραφία με το cd «Μη σε φοβίσει η αγέλη», την ενορχήστρωση και την επιμέλεια του οποίου έχει κάνει ο Στάθης Δρογώσης. Πες μου αν θες στην αρχή δυο λόγια γι’ αυτή τη συνεργασία.
Δημήτρης: Γνωριστήκαμε μέσω του Μανώλη (Φάμελλου). Άκουσε τα τραγούδια και τον ενδιέφερε να συνεργαστούμε. Όταν συναντηθήκαμε για πρώτη φορά και ακούσαμε τα κομμάτια, σε μορφή ντέμο ακόμα, είδα ότι καταλάβαινε το ακουστικό τους ύφος, κι αυτό βγήκε και στο δίσκο άλλωστε, πολλά από τα τραγούδια ηχογραφήθηκαν περίπου όπως είχαν γραφτεί. Σε κάποια άλλα ο Στάθης είχε μερικές πολύ όμορφες ιδέες και τις εξελίξαμε κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων. Γι’ αυτό και ο δίσκος είναι νομίζω πολύπλευρος μουσικά και ενορχηστρωτικά. Ελένη: Ναι, πράγματι, μου έκανε εντύπωση αυτό. Κάποια τραγούδια είναι καθαρά φόλκ, κάποια άλλα αγγίζουν τη τζάζ ενώ κάποια είναι περισσότερο ηλεκτρικά, περισσότερο ροκ… αλλά όχι με την κλασσική έννοια. Ο «Επισκέπτης» π.χ. ξεκινάει σαν ένα ροκ κομμάτι, γίνεται γκόσπελ και καταλήγει σε ένα φιούζιον μπλούζ κρεσέντο.
Δημήτρης: Ναι... μου αρέσει αυτό να σου πω την αλήθεια. Έχω πολλά ακούσματα από πολλά διαφορετικά, αν και συγγενή είδη μουσικής. Ήθελα να έχει διαφορετικά ηχοτοπία ο δίσκος και σε αυτό βοήθησε η συνεργασία με τον Στάθη. Είναι σπουδαίος μουσικός και πολύπλευρος. Νομίζω ταιριάξαμε χωρίς καν να το καταλάβουμε κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων, βγήκε στο αποτέλεσμα.
Ελένη: Εκτός από τον Στάθη ο οποίος παίζει πιάνο και συμμετέχει σε ένα τραγούδι, το «Ονειρολόγιο», μου έκαναν εντύπωση και οι μουσικοί που επέλεξες για τις ηχογραφήσεις… Πάνος Τόλιος, Φώτης Σιώτας, Μύρωνας Στρατής, Γιάννης Πλαγιαννάκος, Γιάννης Καραγιαννάκης, Γιώργος Χαρατζόγλου…
Δημήτρης: Όλους τους μουσικούς τους επέλεξε ο Στάθης και ο Μανώλης εν μέρει. Πρόκειται για dream team, δε χωράει αμφιβολία. Είμαι πολύ τυχερός που στην πρώτη μου δισκογραφική δουλειά συνεργάστηκα με τόσο καλούς μουσικούς.
Ελένη: Παράλληλα έχεις και πολλές συμμετοχές. Συμμετέχουν σε ντουέτα μαζί σου οι Μανώλης Φάμελλος, Δημήτρης Παναγόπουλος, Βαγγέλης Μαρκαντώνης… Πως προέκυψε αυτό;
Δημήτρης: Μέσα από τη φιλία μας… ο Μανώλης κι ο Στάθης στήριξαν την προσπάθειά μου από την αρχή. Με τον Δημήτρη είμαστε φίλοι εδώ και πολλά χρόνια, με έχει επηρεάσει πολύ, με τον Βαγγέλη, που παρακολουθούσα πάντα σαν ακροατής τη δουλειά του με τους «Ανοιχτή Θάλασσα», γνωριστήκαμε λίγο πριν ξεκινήσω τις ηχογραφήσεις. Αλλά οι συμμετοχές όλων δεν έγιναν τυχαία ξέρεις. Επέλεξα τραγούδια που να ταιριάζουν στον καθένα ή τραγούδια που τους άρεσαν πιο πολύ. Π.χ. με το Μανώλη είπαμε μαζί ένα από τα πιο ήσυχα τραγούδια του δίσκου, το «Ατύχημα», γιατί αυτό του είχε αρέσει περισσότερο. Δεν επιλέξαμε δηλαδή να πούμε μαζί ένα πιο δυνατό κομμάτι, απλά και μόνο επειδή θα είχε περισσότερες πιθανότητες να ακουστεί.
Ελένη: Μου έκανε εντύπωση αυτό το τραγούδι για τη θεματολογία του αλλά και για τον υπότιτλο που του έχεις δώσει… carpe diem, άδραξε τη μέρα…
Δημήτρης: Ναι. Περιγράφω δύο διαφορετικούς ανθρώπους, με διαφορετικής φύσης μικροπροβλήματα των οποίων τελικά οι τύχες ενώνονται δραματικά μέσα από ένα θανατηφόρο ατύχημα. Ίσως είναι λίγο σκληρό, αλλά νομίζω είναι αληθινό. Μας απασχολούν πολλά τα οποία είναι τελικά ασήμαντα αν σκεφτείς ότι ο θάνατος είναι κάθε στιγμή μια πιθανότητα.
Ελένη: Πάμε τώρα και στις εκτός Ελλάδας συμμετοχές. Jessica Kilroy, που σας ακούσαμε και στο Μπαράκι την περασμένη Άνοιξη, Stephanie Voisin, Love Choir… αυτές πως προέκυψαν; Δημήτρης: Με τη Jessica γνωριστήκαμε μέσα από το διαδίκτυο, από το myspace, εδώ και περίπου 3-4 χρόνια. Είχαμε γίνει φίλοι και εκτιμούσαμε ο ένας τη δουλειά του άλλου. Όταν ήρθε η ώρα που στις ηχογραφήσεις χρειαζόμασταν γυναικεία φωνητικά για το «Ο κόσμος στο βλέμμα μου», δε μπορούσα να φανταστώ κάποια καλύτερη φωνή. Έτσι προέκυψε αυτή η συνεργασία.
Ελένη: Μετά ήρθε και για live όμως εδώ…
Δημήτρης: Ναι, γιατί εν τω μεταξύ άρχισε να γίνεται ιδιαίτερα γνωστή η δουλειά της, παρόλο που μέχρι σήμερα κινείται εκτός δισκογραφικών εταιρειών. Να φανταστείς ότι την καλέσανε να ανοίξει συναυλία του Don Mc Lean στο Παρίσι. Στα πλαίσια λοιπόν της πρώτης της Ευρωπαϊκής περιοδείας, κλείσαμε και δυο live εδώ. Ήταν όμορφη εμπειρία και μάλλον θα το επαναλάβουμε, και εδώ αλλά ίσως πάω κι εγώ στην Αμερική. Με τη Stephanie ήμαστε επίσης φίλοι, έζησε στην Ελλάδα για πάνω από δέκα χρόνια, γύρισε στη Γαλλία πρόσφατα. Όσο για τους Love Choir, είναι παιδιά μεταναστών στην Ελλάδα από αφρικανικές χώρες, κυρίως από τη Νιγηρία. Τραγουδάνε γκόσπελ και έχουν και τις δικές τους μπάντες. Είναι έφηβοι ακόμα, αλλά πραγματικά ταλέντα όλοι τους. Ο «Επισκέπτης» δε θα ήταν ίδιος χωρίς τη δική τους συμμετοχή. Ήταν από τις πιο όμορφες στιγμές στις ηχογραφήσεις και μια πολύ σπουδαία στιγμή στο δίσκο για εμένα.
Ελένη: Στο βιβλιαράκι που συνοδεύει το cd, στις ευχαριστίες, αναφέρεις και τον Σωκράτη Μάλαμα, «για τα καλά του λόγια που ήρθαν σε μια δύσκολη ώρα». Υπάρχει κάποια ιστορία πίσω από αυτό το ευχαριστώ;
Συνέχεια στο: http://mousikorama.gr/site/index.php/concerts/681-lampos-synenteuksi
ΚΚ
ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ/CULTURE 20.11.2010:
ΔΕΝ ΤΟΝ ΦΟΒΙΖΕΙ Η ΑΓΕΛΗ
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ
