Ε=mc^2

Επιβεβαιώνεται η διάσημη εξίσωση του Αϊνστάιν για την ισοδυναμία μάζας-ενέργειας


Χρειάστηκε περισσότερο από ένας αιώνας, όμως η διάσημη εξίσωση Ε=mc² τελικά επιβεβαιώθηκε. Η μαραθώνια επίλυση της εξίσωσης σε υποατομική κλίμακα δικαιώνει τον Αϊνστάιν για την ισοδυναμία μάζας και ενέργειας.

Σύμφωνα με την εξίσωση που διατύπωσε το 1905 ο μεγάλος Γερμανοεβραίος φυσικός, στο πλαίσιο της Ειδικής Θεωρίας της Σχετικότητας, η ενέργεια ισούται με το γινόμενο της μάζας επί την ταχύτητα του φωτός στο τετράγωνο.

«Μέχρι σήμερα, αυτό ήταν απλώς μια υπόθεση. Τώρα επιβεβαιώνεται για πρώτη φορά» αναφέρει ανακοίνωση του γαλλικού Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας, το οποίο συνεργάστηκε στην έρευνα με Γερμανούς και Ούγγρους φυσικούς.

Η μελέτη δημοσιεύεται στο περιοδικό Science.

Όπως αναφέρει το AFP, οι ερευνητές επιβεβαίωσαν την εξίσωση υπολογίζοντας τη μάζα του πρωτονίου και του νετρονίου, των δύο σωματιδίων από τα οποία αποτελείται ο πυρήνας του ατόμου. Τα πρωτόνια και τα νετρόνια αποτελούνται από στοιχειώδη σωματίδια, τα οποία ονομάζονται κουάρκ και παραμένουν ενωμένα μεταξύ τους με τη βοήθεια άλλω στοιχειωδών σωματιδίων που ονομάζονται γλουόνια.

Το περίεργο όμως είναι ότι τα γλουόνια έχουν μηδενική μάζα και η μάζα των κουαρκ αντιστοιχεί μόλις στο 5% της μάζας των πρωτονίων και των νετρονίων. Πού βρίσκεται λοιπόν το υπόλοιπο 95% της μάζας τους;

Σύμφωνα με τον Αϊνστάιν και τους υπολογισμούς της τελευταίας έρευνας, η χαμένη μάζα αντιστοιχεί στην ενέργεια των κινήσεων και αλληλεπιδράσεων κουάρκ και γλουονίων.

Η σημασία της εξίσωσης έγκειται ακριβώς στο γεγονός ότι η μάζα και η ενέργεια είναι ισοδύναμες -η ενέργεια μπορεί να μετατραπεί σε μάζα και η μάζα σε ενέργεια.

Μέχρι σήμερα, όμως, η επίλυση της εξίσωσης σε υποατομική κλίμακα -σε εξισώσεις της «κβαντικής χρωμοδυναμικής»- ήταν εξαιρετικά δύσκολη, καθώς απαιτούσε τεράστια επεξεργαστική ισχύ.

Αναδημοσίευση από: Newsroom ΔΟΛ

Χτίζοντας τη Γη Η ζωή άλλαξε την ίδια τη σύσταση του πλανήτη

Σταλαγμίτες μαλαχίτη από το Κονγκό. Χάρη στη ζωή, τα ορυκτά της Γης είναι περισσότερα από του Αρη.

Χωρίς τους ζωντανούς μικροοργανισμούς, τα δύο τρίτα των ορυκτών που απαντώνται σήμερα στη Γη δεν θα υπήρχαν, δείχνει η πρώτη λεπτομερής ανάλυση της εξέλιξης του ορυκτού πλούτου στον πλανήτη. Οι επιστήμονες είχαν εδώ και χρόνια σκόρπια στοιχεία για τη συνεξέλιξη του ορυκτού και του βιολογικού πλούτου. Όμως η νέα έρευνα αποτελεί την πρώτη ουσιαστικά απόπειρα να χρονολογηθεί και να αξιολογηθεί συνολικά η εξέλιξη των περίπου 3.000 ορυκτών της Γης, από το σχηματισμό της πριν 4,5 δισ. χρόνια Η πρώτη ύλη για το σχηματισμό του πλανήτη ήρθε από το διαστρικό χώρο, όπου υπήρχε μόνο μια δεκαριά διαφορετικών ορυκτών. Ακόμα 60 περίπου ορυκτά εμφανίστηκαν όταν το διαστρικό υλικό άρχισε να συμπυκνώνονται σε συσσωματώματα στο δίσκο του Ηλιακού Συστήματος. Όταν τα συσσωματώματα αυτά διογκώθηκαν σε πραγματικούς πλανήτες, η ηφαιστειακή δραστηριότητα και η επίδραση του νερού επέτρεψε την εμφάνιση μερικών εκατοντάδων ακόμα ορυκτών. Και ενώ ο Αρης και η Αφροδίτη σταμάτησαν σε αυτό το στάδιο, ο φλοιός της Γης συνέχισε να εξελίσσεται και σταδιακά απέκτησε χιλιάδες ακόμα ανόργανες ενώσεις. Ένας παράγοντας που επέτρεψε αυτή την εξέλιξη ήταν η κίνηση των τεκτονικών πλακών, η οποία δημιουργούσε συνεχώς νέα χημικά περιβάλλοντα. Ένας ακόμα σημαντικός παράγοντας ήταν η επίδραση των μικροβίων, αναφέρουν στην επιθεώρησηAmerican Mineralogist ερευνητές του ιδρύματος Carnegie στην Ουάσινγκτον. Η αρχή, εξηγεί το Nature.com, έγινε με τα μονοκύτταρα φύκη που εμφανίστηκαν στους ωκεανούς πριν από περίπου 2,5 δισ. χρόνια. Μέσω της φωτοσύνθεσης το φυτοπλαγκτόν απελευθέρωσε οξυγόνο το οποίο έκανε πολλά μέταλλα να σκουριάσουν να σχηματίσουν οξείδια όπως του χαλκού και του σιδήρου. Αργότερα, οι μονοκύτταροι οργανισμοί εξελίχθηκαν σε πιο πολύπλοκους μικροοργανισμούς με κελύφη από ανθρακικό ασβέστιο. Όταν αυτοί οι οργανισμοί πέθαιναν, άρχισαν να αφήνουν παχιά στρώματα ασβεστίτη στους πυθμένες των θαλασσών. Στην ξηρά, τα μικρόβια και τα φυτά γρήγορα οδήγησαν στην εμφάνιση πολλών αργιλικών ορυκτών, όπως ο τάλκης. Αυτά τα οξείδια των μετάλλων, οι ασβεστίτες και τα αργιλικά ορυκτά θα ήταν σπάνια σε ένα πλανήτη χωρίς ζωή, είναι όμως άφθονα όπου αφθονούν οι έμβιοι οργανισμοί. Αυτό σημαίνει ότι ο εντοπισμός τέτοιων βιογενών ορυκτών στη φασματική ταυτότητα μακρινών πλανητών θα αποτελούσε ισχυρή ένδειξη για την παρουσία εξωγήινης ζωής. ΑΝΑΔΗΜΟΣΊΕΥΣΗ ΑΠΟ:Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Η πολιτική κουλτούρα των ελληνικών μπλογκς

Έρευνα

του

Monthly Review

(Επεξεργασία στοιχείων από τη VPRC)




Ο κυβερνοχώρος είναι ένας καινούργιαος τόπος, στην ουσία ένας ου-τόπος, μιά καινούργια terra ingognita, μιά αχανής χώρα χωρίς διαστάσεις, μια ουτοπία που έγινε πραγματικότητα, εικονική ίσως μα ταυτόχρονα γίνεται με όρους γεωμετρικής προόδου η "πατρίδα" πολλών επικοιστών και αποίκων, επιστημόνων και επιστημονικών-ερευνητικών ιδρυμάτων, αλλά και πολλών απλών ανθρώπων που αναζητούν μιά καινούργια ελευθερία κι' ένα μετερίζι ελεύθερης έκφρασης, διαμαρτυρίας, εκτόνωσης, αλλά και δημιουργικού διαλόγου.
Όπως συνέβει και με πραγματικές χώρες που πρωτοανακαλύφθηκαν, έτσι και στην κυβερνοχώρα βρήκαν καταφύγιο και κακοποιοί του κοινού ποινικού δικαίου, έμποροι του λευκού θανάτου, δουλέμποροι κάθε λογής, έμποροι όπλων και πολέμου, ακροδεξιά-φασιστικά στοιχεία και σκοταδιστικά ιερατεία, μεγαλοσχήμονες εξουσιαστές αρχιτέκτονες της βαρβαρότητας και πρωταγωνιστές σε εγκλήματα κατά της αν θρωπότητας και του πολιτισμού.
Το blogging διαμορφώνει σταθερά τη λεγόμενη μπλογκόσφαιρα. Ένα χώρο διαλόγου και αναζήτησης απαντήσεων για τα προβλήματα της καθημερινότητας, αλλά και για την πορεία
των τοπικών και εθνικών κοινωνιών και σε τελική ανάλυση για την πορεία και την προοπτική της ανθρωπότητας συνολικά.
Τα προβλήματα που καθημερινά αναδείχνονται τόσο στην μπλογκόσφαιρα, όσο και στον κυβερνοχώρο γενικά είναι πολλά και κρίσιμα. Τόσο κρίσιμα που οι πιό απαισιόδοξοι εξουσιαζόμενοι φοβούνται και γι' αυτό αρνούνται τον κυβερνοχώρο ως νέο ύπουλο εργαλείο εξουσιασμού, οι εξουσιαστές πασχίζουν να τον μεταβάλλουν στο απόλυτο όπλο χειραγώγησης της πληροφορίας και συνεπώς της ανθρωπότητας και, τέλος, οι πιό αισιόδοξοι προσπαθούν, άλλοι να αποκτήσουν τίτλους ιδιοκτησίας και να κερδοσκοπήσουν , ενώ κάποιοι άλλοι προσπαθούν να υπερασπιστούν τον κυβερνοχώρο σαν μια πανανθρώπινη κληρονομιά, που δεν ανήκει σε κανέναν, αλλά σε όλους τους ταξιδευτές του διαστημόπλοιου Γη, και σαν κοινόκτητο-κοινόχρηστο εργαλείο πανανθρώπινης απελευθέρωσης και προόδου, ειρήνης, ευημερίας και ευτυχίας. Είναι προφανές πως αυτές οι διαφορετικές προσεγγίσεις οδηγούν σε ανταγωνισμούς και σε κυβερνοπολέμους, γι' αυτό χζρειάζεται ν α αναληφθούν προσπάθειες που θα βάλουν μιά διαφορετική τάξη στον κυβερνοχώρο, όσο κι' αν αυτό φαντάζει ουτοπικό.
Το πρωτοποριακό περιοδικό MONTHLY REVIEW (ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ), http://www.monthlyreview.gr
αποπειράθηκε την έρευνα μερικών χαρακτηριστικών και ποιοτικών στοιχείων της αποικίας των ελλήνων bloggers. Τα συμπεράσματα είναι ιδιαίτερα σημαντικά για την κατανόηση των πιστεύω και των οραμάτων των δημιουργών της ελληνικής μπλογκόσφαιρας και αξίζει να τα μελετήσουμε όλοι και να τα προωθήσουμε.
Για την Πρωτοβουλία Διαλόγου γιά ένα Νέο Ουμανισμό
Κώστας Λάμπος

Μπορείτε να δείτε όλα τα συμπεράσματα αυτής της έρευνας, με αριστερό κλικ στις παρακάτω Διευθύνσεις: εδώ , ή

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ, 17/11/2008
Έρευνα του περιοδικού Monthly Review και της VPRC
Η πολιτική κουλτούρα των μπλογκ


ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ, 20/11/2008
Με τη δημοσίευση των "Ιδεολογικών αξιών και των πολιτικών στάσεων" και των "Δεικτών ιδεολογικών και πολιτικών τοποθετήσεων", ολοκληρώνεται η παρουσίαση των αποτελεσμάτων της έρευνας για το πολιτικό προφίλ των μπλόγκερ στην ιστοσελίδα του MR

Χρήστος Ζερεφός και Αλκιβιάδης Μπάης τιμούν την επιστήμη και την Ελλάδα

Ζερεφός και Μπάης

στους τιμηθέντες

με το Νόμπελ Ειρήνης*

Μάιος 21, 2008

Ο αγώνας για το περιβάλλον είναι διαρκής και οι άνθρωποί που αγωνίζονται σε αυτό το δύσκολο και απαιτητικό «μετερίζι» αξίζουν του θαυμασμού και της επιβράβευσης από όλους μας. Πολλώ δε μάλλον, αν οι άνθρωποι αυτοί είναι λαμπροί επιστήμονες, όπως ο καθηγητής Φυσικής της Ατμόσφαιρας και Ακαδημαϊκός Χρήστος Ζερεφός (στη φωτογραφία) και ο επίσης καθηγητής Φυσικής της Ατμόσφαιρας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης Αλκιβιάδης Μπάης, οι οποίοι έχουν κυριολεκτικά αφιερώσει τη ζωή τους στην προσπάθεια να αποδείξουν και να προειδοποιήσουν για τους κινδύνους από την υπερθέρμανση του πλανήτη.

Έτσι, δεν πρέπει να προκαλεί απορία το γεγονός ότι οι δύο αυτοί κορυφαίοι επιστήμονες εντάσσονται σε αυτούς που θα μοιραστούν μαζί με τον Al Gore και την Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης για το 2007. Ο πρόεδρος του IPCC δρ. Ρ. Πασαούρι αποφάσισε να «μοιραστεί» το βραβείο με τους επιστήμονες συνεισέφεραν περισσότερο στο έργο της Επιτροπης, προεξάρχουσα θέση μεταξύ των οποίων έχουν οι κ.κ. Ζερεφός και Μπάης. Το knowhow.gr προφανώς συγχαίρει τους δύο επιστήμονες για τη διάκριση αυτή –απολύτως αιτιολογημένη- και τους εύχεται κουράγιο για τη συνέχιση του έργου τους.

______________________

Αναδημοσίευση από : http://www.knowhow.gr/?p=1000